عشق ابدی
قایقی خواهم ساخت...دور خواهم شد از این خاک غریب...تا که تنهایی ات از دیدن ان جا بخورد....
زیباترین تصویر پیش چشمانم همیشه " تویی "
دنیـــــا . . بـــــ ــــه چ نگـــــ ـــاه میکنـــــی؟؟؟؟ تـــــو ک انتخـــــــابت را کرده ای فـــــــــاحشه زنی نیست کــــــ تـــن می فـــــروشــــ ـــد فـــــــــــاحشه تـــویی کـــــ یکــــــی را در آغـــــوش داری دیـــــگـــری را زیـــــــ ـــــر ســـر و خــــاطرات دیــــــــــگری را در قلــــــــــبــــــ
بوی گنــد خیانت تمام شهر را گرفته...!
عشق تا بر دل بیچاره فروریختنی است دل اگر کوه ، به یکباره فرو ریختنی است خشت بر خشت برای چه به هم بگذارم منکه میدانم دیواره فروریختنی است آسمانی شدن از خاک بریدن می خواست بی سبب نیست که فواره فروریختنی است از زلیخای درونت گریز ای یوسف شرم این پیرهن پاره فروریختنی است هنر آن است که عکس تو بیفتد در ماه ماه در آب که همواره فروریختنی است
دلتنــگـم... دلتنـــــگ کسی کـــــه گردش روزگــــارش به من که رسیــــد از حرکـت ایستـاد... دلتنگ کسی که دلتنگی هایم را ندید... دلتنگ ِ خود َم... خودی که مدتهــــ ـ ــاست گم اش کـرده ام ... گذشت، دیگر آن زمان که فقط یک بار از دنیا می رفتیم حالا یک بار از شهر می رویم یک بار از دیار … یک بار از یاد … یک بار از دل … و یک بار از دست دلتنــگـم...
ﻋﺸﻖ،
زن کودکی است که با اندک تبــــــــــــــسم خنـــــــدان و با کمتــــــــــــــــرین بی مهری گریان می شود وقتی یه زن نظـــــــــر شما رو میپرسه در واقع نمیخـــواد نظرتون رو بدونه
سرسبز دل از شاخه بریدم ، تو چه کردی ؟ افتادم و بر خاک رسیدم ، تو چه کردی ؟ من شور و شر موج و تو سرسختی ِ ساحل روزی که به سوی تو دویدم ، تو چه کردی ؟ هر کس به تو از شوق فرستاد پیامی من قاصد ِ خود بودم و دیدم تو چه کردی مغرور ، ولی دست به دامان ِ رقیبان رسوا شدم و طعنه شنیدم ، تو چه کردی ؟ «تنهایی و رسوایی » ، « بی مهری و آزار » ای عشق ، ببین من چه کشیدم تو چه کردی !
شورشـــــ را در نیاور دنیـــــا
منــــــ آرامـــــــ جــــانی دارم که شیـــــــرینیِ خنده هایشــــ
شــــوریت را که هیـــــــــــــچ !
تلخیتــــــ را هم از بین می بــــــرد ... !
.
مردهای "چشم چــران" زن های "خـــائن"
پسرهای "شهــوت ران " دخترهای "پـــول پرست"
پس چه شد آدمیت ؟؟؟
چیدن یک سیــب و اینهمه تقــــاص؟!
زیـــــاد خـــوبــــــی نکــــــــن !
انســــان استــــــــ ، فـــرامــوشکـار استــــــــــــــ !
از تنهایــی اش کــه در بیــایـــد ، تنهـایـــی اتـــ را دور می زنـــد !
پشتــــــــ مــــی کنـــــد بــه تـــو ، بـــه گـــذشتـــه اش !
حتّــــی روزی مـــــی رســد کــه به تـــو مـی گــویـــد : شمــــا...؟
ﺭﺍﻫﯽﺳﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﮐﺎﺭ
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺟﻨﮓ
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﺍﻥ
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺳﻔﺮ
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ …
ﻣﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ
ﻓﻘﻂ ﻋﺸﻖ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ
ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺭﻧﺞﻫﺎ ﺑﺎﺷﺪ
ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺧﺎﻃﺮ
ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺁﻭﺍﺯﻫﺎﯼ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﻣﯽﺧﻮﺍﻧﻢ
ﻣﻦ ﻫﻤﺎﻥ ﺳﺮﺑﺎﺯﻡ
ﮐﻪ ﺩﺭ ﻭﺳﻂ ﻣﯿﺪﺍﻥ ﺟﻨﮓ
ﻣﺤﺒﻮﺑﺶ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ...
Power By:
LoxBlog.Com |